Praworządność serca

Największą przeszkodą w leczeniu serca jest niepokój. Świadectwa pacjentów pokazują, że ludzie chorzy na serce boją się zostawać sami, prowokują zainteresowanie, próbują wejść w czyjeś życie. Inne choroby rodzą samotność, często sprawiają, że człowiek unika towarzystwa. Mając chore serce człowiek boi się zostać sam. Na innych chorobach człowiek nie zna się aż tak bardzo. Chorobę serca czuje.

I bynajmniej nie mam na myśli objawów kardiologicznych.

Jak bardzo przypomina to chrześcijaństwo. Prawo wyryte w sercu. Potem w kamieniu. Na końcu w tradycji. Dlatego ciągle ma się nadzieję w stosunku do tych, którzy zerwali z tradycją, którzy skamienieli, że jeszcze zostało coś w sercu – pierwszy zapis człowieczeństwa. Gdy i ten zapis został zniszczony, człowiek umiera.

A co jest w tym pierwszym zapisie? Jaki jest kod serca? Wskazuje na Tego, który dał wolność, kto jest pierwszym obrazem, gdzie odpocząć po życiowym handlu, dlaczego szacunek jest tak ważny, od kogo zależy życie, co niszczy jedność, dlaczego rzecz ma właściciela, dlaczego prawda jest życiem świadectwa, dlaczego pożądanie jest wymuszeniem a nie darem…

Serce z zaburzonym rytmem można leczyć. Można je nawet wymienić. A serce pamięci początku? Czy da się wymienić pamięć, doświadczenie, przeżycia, miłość? Wszystko można mieć „po przeszczepie”. Przynależność religijną, narodową, nawet do drugiego człowieka. Postęp świata już to zaakceptował. Czy jednak da się wymienić to „inne” serce, w którym jest zapis starszy niż w kamieniu?

Żeby je usłyszeć, trzeba porzucić mody, narracje, bezmyślność. Trzeba przestać udawać kamień. Trzeba zburzyć, żeby odbudować. Ale do tego potrzebna jest odwaga, bo praca na otwartym sercu jest zawsze ryzykowna. I czasem lęk przed śmiercią w perspektywie sprawia, że człowiek umiera już dziś. A wszystko w trosce o serce…

To dobry czas, aby zawalczyć o praworządność. Aby nie spierać się o interpretacje, lecz o źródło. Dyrektywy są wtórne w stosunku do Dekalogu. Człowiek, który nie wierzy, że drugi w sercu ma wypisane to samo jest naprawdę chory. Chory na serce!

Autor

Jarosław Andrzej Sobkowiak

cognitive science, anthropology of communication, media ethics, media and artificial intelligence, UKSW Knowledge Base - team leader // kognitywistyka, antropologia komunikacji, etyka mediów, media a sztuczna inteligencja, Baza Wiedzy UKSW - przewodniczący zespołu https://bazawiedzy.uksw.edu.pl